single-travel_stories.php
App ons
Gratis magazine aanvragen
Mail ons
Afspraak maken
Aanmelden nieuwsbrief

Een Afrikaanse droom die uitkomt - Chantal

Een droom die uitkwam

Een droom om naar het buitenland te gaan, was er al langer. Maar om deze droom te verwezenlijken moest er veel geregeld worden. Nadat ik al vele sites had bezocht, boeken en reisverhalen had gelezen was het tijd om nu echt zelf actie te ondernemen! Rachelle was bijna afgestudeerd en wilde ook graag gaan reizen, dus hadden we het plan om samen op pad te gaan. We wisten dat we naar Afrika wilde om vrijwilligerswerk te doen, maar er is zooo veel keuze. Samen met Rachelle had ik een gesprek met Yvette bij Activity International. Na een rit van ruim twee uur in de auto, waren we aangekomen in Enschede. We kregen heeeeel veel informatie en verschillende boekjes.

Met een big smile liepen we het kantoor uit en we praatten nog lang na in de auto. We hadden een kleine selectie gemaakt van verschillende projecten en een paar weken later hebben we de knoop doorgehakt. We gingen voor acht weken naar Zambia om met gehandicapte kinderen en kinderen met speciale behoeften te werken. Daarna gingen we naar Zuid-Afrika om van Johannesburg naar Kaapstad te reizen.

Er moest een hoop geregeld worden: ik moest een paspoort aanvragen, tickets boeken, een backpack aanschaffen, vaccinaties regelen, kijken naar mijn reisverzekering en natuurlijk alle ins en outs onderzoeken van Zambia en Zuid-Afrika! 13 september was het eindelijk zover en vlogen we ’s avonds om 10 uur naar London. Na een tussenstop vlogen we de volgende dag door naar Johannesburg en maandagochtend kwamen we aan op Livingstone. We werden opgehaald door Benny, onze buschauffeur die ons ook naar projecten bracht. Ik keek mijn ogen uit! Kinderen in schooluniformen lopend door een droog zandgebied op weg naar school. Groepen kinderen in gescheurde kleren, aan het voetballen op blote voeten met een kapotte bal. Kleine gekleurde huisjes in dorpen bij elkaar. Moeders met kleine kinderen in een doek gewikkeld op hun rug. Voordat ik heen ging probeerde ik in te beelden wat ik kon verwachten, maar WAUW, heel indrukwekkend! We kwamen aan bij Livingstone backpackers waar we de komende acht weken zouden verblijven. We maakten kennis met verschillende vrijwilligers die net terugkwamen van project en we kregen een rondleiding door het huis. In de middag kregen we informatie over de projecten en konden we een beetje bijkomen van de reis. Toen alle vrijwilligers weer terug kwamen van het project hadden we Monday-meeting. Iedereen stelde zich voor, vertelde op welk project zij in de ochtend werkten en vertelde alle high- en lowlights van de afgelopen week.

Dinsdag werden we door twee mensen van African Impact naar Chesire Home gebracht. Chesire Home is een school voor gehandicapte kinderen en kinderen met speciale behoeften. Er waren totaal 20 kinderen met verschillende beperkingen in de leeftijd van 8 tot 19 jaar oud. Sommige kinderen zaten in een rolstoel, anderen hadden verkrampte handjes of spasme. Twee kinderen hadden het syndroom van Down, andere kinderen hadden adhd of autisme en vele van hen waren ernstig dyslectisch. Ik nam de oudste klas op mij met daarin vijf kinderen en Rachelle hielp mee in de jongere klas. De eerste week was erg wennen, waarbij ik alles op mij af liet komen. We hielpen de kinderen uit het busje, probeerden lessen te geven en organiseerden sportactiviteiten. Elke woensdagochtend hadden we drumles en elke donderdag organiseerden we een knutselactiviteit. En geloof mij, dat is een hele opgave met een groep van 20 kinderen, die heel uiteenlopend is. Elke ochtend nam ik de dagen van de week door, de maanden in een jaar, telde ik tot 20 en oefenden we het alfabet. Één jongen had erg veel moeite met de dagen van de week en vergat elke dag, dinsdag op te noemen. Na een paar weken herhalen en herhalen, begon ik te twijfelen of ik er wel goed aan deed om de dagen van de week nog meer te oefenen. Maar na 5 weken noemde hij dan eindelijk de dinsdag op! Wat was ik blij en mijn hart maakte een sprongetje. De hele dag heb ik met een grote glimlach rondgelopen op het project.

De laatste week kwam er een organisatie uit Engeland, die verschillende sportdagen heeft geregeld voor alle kinderen met speciale behoeften uit Livingstone. We hebben estafettes gedaan, voetbal gespeeld met grote ballen en verschillende balspelen beoefend. Een supergave ervaring om te kunnen bijdragen aan een dag waar je kinderen ziet spelen, kinderen ook echt kind ziet zijn en ziet genieten zonder afhankelijk te zijn van hun beperking. Foto’s spreken boekdelen en ik krijg nog steeds kippenvel als ik deze foto’s terug zie!

In de middag bezochten we verschillende projecten. De ene middag gaf ik leesles of rekenles op een community school en de andere middag speelde ik Uno met de bejaarden in Old Peoples Home. Weer een andere middag gaf ik volwassenen les, of speelden we spelletjes met de kinderen bij After school. Elke week was het weer een verassing waar je die week werd ingedeeld en elke dag was dus ook weer heel anders waardoor ik heel veel mensen en kinderen heb mogen ontmoeten en heel veel van de verschillende projecten heb mogen leren.

Ik heb één week mogen meehelpen bij de medische projecten. Ik ging één dag mee naar de kliniek om baby’s te wegen. Je doet ze een soort broekje om, hangt ze aan een haak en geeft het gewicht door aan één van de ouders. Een superleuke ervaring en hoe schattig is het om in 3 uur tijd 80 baby’s in je handen te mogen hebben waarvan sommige nog maar zes weken oud zijn? De volgende dag ging ik met Benny (de buschauffeur) en nog een andere vrijwilliger langs patiënten om huisbezoeken te doen. Ik had geleerd hoe ik de bloeddruk van mensen kon meten en kon dit tijdens huisbezoeken toepassen. We deelden medicijnen uit en gaven mensen advies over wat zij konden doen met hun klachten. Een andere dag heb ik met andere vrijwilligers een les gegeven over bacteriën en over hoe snel deze zicht verspreiden bij Old Peoples Home. We hebben de mensen doormiddel van een glitterbal laten zien hoe snel bacteriën zich verspreiden en hoe we onze handen moesten wassen om al deze bacteriën van onze handen af te krijgen. Een super leuke ervaring!

Maandagavond was movienight en lagen we met alle vrijwilligers bij het zwembad een film te kijken onder het genot van popcorn en overheerlijke versgebakken koekjes. Dinsdagavond hadden we sportsnight en speelden we met de lokale mensen een potje handbal, voetbal en volleybal. Super leuk om tussen de lokale mensen te sporten en te zien hoe fanatiek deze mensen zijn. De rest van de avonden speelden we spelletjes, dronken we een borreltje en bereiden we de lessen van de volgende dag voor. Vrijdagavond dronken we met alle vrijwilligers een borreltje bij het vrijwilligershuis en gingen we daarna naar Fezbar. Een bar waar veel reizigers komen voor een borreltje en een spelletje beerpong. Na je verblijf in Zambia, weet jij thuis al je vrienden te verslaan met een potje beerpong!

In de weekenden gingen we vaak met vrijwilligers activiteiten doen. Zo ben ik meerdere dagen naar de Victoria Falls geweest, waar ik me uren kon vermaken. We hebben een safari gedaan en zijn met een groep gaan raften in de Zambezi River. Tussendoor hebben we veel activiteiten georganiseerd om bijvoorbeeld met zijn allen te gaan picknicken, zonsondergang bekijken bij Rapid 7 en een zware hike naar de rivier. Super gave ervaring waardoor je elkaar veel beter leert kennen en merkt hoe je in een korte tijd heel hecht wordt met andere vrijwilligers.

De acht weken vlogen voorbij, maar ik had natuurlijk ook heel veel zin in mijn Zuid-Afrika avontuur. Ik heb heel veel verschillende mensen ontmoet, met heel veel verschillende kinderen mogen spelen en mogen bijdragen aan hun ontwikkeling. Ik heb een cultuur leren kennen door onderdeel te zijn van community, veel verschillende projecten bezocht en fantastische weken beleefd met alle vrijwilligers en andere mensen die ik heb ontmoet tijdens mijn verblijf in Livingstone. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan mijn hele Afrika avontuur denk! Er zijn ook momenten geweest dat ik het heel confronterend vond, maar dit avontuur pakt niemand mij meer af en het was het dubbel en dwars waard!

Heb je vragen aan Chantal ? Je kunt haar mailen!

Stuur je mail naar Activity International en vermeld daarbij dat je een vraag hebt voor Chantal. We zullen dan de e-mail zo snel mogelijk naar haar doorsturen.

Mail Chantal!
#followyourdreams