single-travel_stories.php
App ons
Gratis magazine aanvragen
Mail ons
Afspraak maken
Aanmelden nieuwsbrief

Mijn tijd in Kaapstad - Bart Rus

Bart Rus heeft een aantal weken vrijwilligerswerk op een surfproject in Zuid-Afrika gedaan. Bij de Surf and Adventureclub in Kaapstad heeft hij de tijd van zijn leven gehad. Kort na zijn terugkomst stuurde hij dit uitgebreide reisverslag; een terugblik op zijn tijd in Zuid-Afrika en Zimbabwe. Prachtig. Van dit soort mailtjes worden we heel blij!  Baie danke Bart!

Vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika en Zimbawe, het reisverhaal van Bart

Donderdag 31 december. 60 dagen onderweg en 1 dag thuis. Verwacht niet dat je de wereld veranderd, maar dat je een klein stukje een beetje beter achterlaat.”

Mijn laatste week vrijwilligerswerk op een surfproject in Kaapstad was ongetwijfeld mijn beste week. Van de vooruitgang die de kinderen hebben gemaakt tot alle activiteiten die ik heb gedaan. Dit maakte het alleen maar moeilijker om afscheid te nemen. Ik keek uit naar alle nieuwe mensen die ik zou leren kennen in Zimbabwe. Maar ik had ook mijn eerste gevoel van heimwee: het moment, dat ik de hechte groep die we in Kaapstad hadden, gedag moest zeggen.

vrijwilligerswerk op een surfproject

Vrijwilligerswerk op een surfproject in Kaapstad: de laatste week helemaal volgepropt

Er waren nog veel dingen die we wilden doen in deze week, dus hebben we de hele week volgepropt met activiteiten. Maandag hebben we een plan gemaakt voor de rest van de week. We wilden The Hungergames 4 zien in de bioscoop, dus elke avond hebben we 1 van de films gekeken. Op vrijdagavond hebben we een full moon hike gedaan waarbij ik de mooiste view ooit heb gezien. Kaapstad vanaf Signal Hill, een heuvel naast Table Mountain met de zonsondergang aan de ene kant een volle maan die opkomt aan de andere. Naast karaoke en het Thanksgiving diner heb ik ge-cliff -jumped vanaf 21 meter hoog en geabseild door een waterval.


Een geweldige groep mensen

Maar ondanks alle activiteiten die ik heb gedaan zijn mijn beste herinneringen aan de mensen die ik heb leren kennen. Nu wilde de groep waarmee ik in Kaapstad was heel graag dat ik wat over hen in dit verhaal zou zetten. Ik wil Amy, Anthony, Adine, Moa, Mor, Jacob, Annika en alle andere bedanken voor de geweldige tijd in Kaapstad. Ik zou graag meer over jullie willen schrijven, maar ik ben bang dat alles wat ik zou zeggen tekort zou doen.


Afscheid nemen van de kids 🙁

Daarnaast moest heb ik ook afscheid nemen van de kinderen op de school. Ik heb zoveel vooruitgang gezien bij de kinderen. De eerste week plasten ze overal op het schoolplein, luisterden ze slecht, gooiden ze met stenen en maakte ruzie met elkaar om speelgoed. Tijdens mijn tijd hebben we ze geleerd dat ze naar de wc moeten gaan, hun handen moeten wassen en dat ze niet met stenen moeten gooien. Ze hebben zoveel plezier gehad en dingen geleerd! We hadden een Kerstfeest op de school waarbij ik verkleed als Kerstman de eer had alle kinderen een doos met speelgoed, kleren, snoep en andere dingen te geven.


Een van de meest bijzondere ervaringen: vrijwilligerswerk in Kaapstad

Het was een van de meest bijzondere dingen die ik heb gedaan. Het gevoel dat ik ze achterlaat op de armste school in een krottenwijk doet me pijn. 99% van de kinderen zullen waarschijnlijk in armoede opgroeien en ik weet dat ik alleen maar naĂŻef ben als ik zeg dat ik ze nog een keer zal zien. Hoe dan ook heb ik mijn best gedaan om ze zo veel mogelijk te leren en blij te maken in de korte tijd dat ik er was.

vrijwilligerswerk op een surfproject

Na het vrijwilligerswerk, een rondreis van Kaapstad naar Port Elizabeth


Naast surfen, long boarden, voetballen en veel meer activiteiten heb ik veel en veel meer gedaan tijdens mijn 4 weken. Na de weken vrijwilligerswerk had ik via Activity International een tour 
gepland voor een week, deze ging vanaf Kaapstad naar Port Elizabeth. De tour was compleet anders dan het vrijwilligerswerk. We waren met een groep van 13 mensen in een bus en hadden verschillende activiteiten elke dag. Op maandag heb ik iedereen leren kennen en de hele week door heb ik zoveel gedaan en gezien. Ik heb honderden pinguïns gezien, gebungeejumpt van de hoogste bridgejump in de wereld, een wijntasting gehad, door grotten gekropen van honderden meters lang. Daarnaast zagen we walvissen, olifanten en leeuwen. Ik zwom in een waterval, ik heb gekanood en dat allemaal in supergoed gezelschap! Heel gaaf!

De rondreis na het surfproject, je bent niet alleen

De groep vrijwilligers kwam overal vandaan en ik heb veel plezier met ze gehad. Het jammere was dat ik een groot deel van de tour ziek was en me slecht voelde. Ondanks dat deed iedereen zijn best om mij erdoorheen te slepen. Tijdens de tour sliepen we in de avonden in backpackers hostels op de prachtigste locaties. Het was een onvergetelijke tour met de meest gastvrije hostels en mensen.


Terug naar Kaapstad

De laatste dag van de tour zouden we met de bus terugrijden van Port Elizabeth naar Kaapstad waar ik mijn vlucht zou hebben naar Victoria Falls. Ik was alleen bang dat ik het niet zou redden met tijd, dus ben ik een dag eerder met de tour gestopt en heb ik een vlucht van Port Elizabeth naar Kaapstad genomen waardoor ik ’s avonds laat bij Salty Crax (de backpackershostel waar ik in Kaapstad verbleef) aankwam.

Mooi afscheid van Kaapstad

Bij mijn aankomst in Kaapstad was het al laat en was iedereen de stad in. Ik kwam ze later tegen bij de bar waar we een geweldige avond hadden. We hadden de volgende dag al helemaal gepland: we zouden in de ochtend gaan surfen, en overdag de stad in gaan. Uiteindelijk had iedereen een dikke kater en bleven we de hele dag chillen bij het zwembad. Het was de beste dag tot nu toe. ’s Avonds zijn we uit eten gegaan en heb ik voor de tweede keer afscheid van iedereen moeten nemen omdat ik de volgende ochtend om 3 uur op het vliegveld moest zijn.
Zuid-Afrika Surf and Adventureclub Bart

Vlucht naar Zimbabwe

Mijn vlucht naar Afrika toe was de eerste vlucht die ik ooit alleen heb gedaan. Hiervoor heb ik 1 keer eerder gevlogen en ik herinner nog hoe slecht ik was in het vinden van mijn gate. Bij de tijd dat ik naar Victoria Falls vloog voelde ik me een professionele ervaren vlieger voor wie het de normaalste zaak in de wereld is om van vliegveld naar vliegveld te gaan. Ik kwam overdag aan in Zimbabwe en het is echt een totaal ander land dan Zuid-Afrika. Ik had in mijn vorige email vertelde ik je over ‘Afrikaanse tijd’ en hoe rustig alles was in Kaapstad. Nou, Zimbabwe is nog drie keer erger. Aangekomen op het meest ongeorganiseerde vliegveld waar ik ooit ben geweest. Maar alles kwam goed !

vrijwilligerswerk op een surfproject

Afrikaans ritme: I love it

Vanaf het vliegveld werd ik opgehaald door Fiona, de begeleider van de vrijwilligers. Ik kwam een dag te vroeg dus ik had verwacht dat ik een taxi naar een hotel moest vinden. In plaats daarvan kon ik gewoon een nacht eerder komen in the Outpost. The Outpost is de plek waar ik de afgelopen 3 weken heb doorgebracht. Alles werd er voor mij gedaan en het Afrikaanse ritme maakte mij de meest luie persoon die ik denk ik ooit ben geweest. Er was een chef die voor mij elke dag heerlijke lunch en avondeten maakte zoals er in restaurants eten wordt geserveerd. Er waren 3 lokale schoonmakers die elke dag mijn kamer opruimde, mijn bed opmaakte en 2 keer in de week mijn kleren wasten. En naast dat allemaal waren er een paar geweldige andere vrijwilligers die heel goed op mij pasten. Het enige dat ik hoefde te doen was het mezelf comfortabel maken en genieten van mijn verblijf. Ik weet niet of dit goed voor mij is geweest maar dat maakte me niks uit, ik genoot ervan  (..)

vrijwilligerswerk op een surfproject

Bye Bye Africa, hello Holland!

Na twee maanden reizen, ervaringen opdoen en mensen leren kennen was het dan eindelijk tijd om naar huis te gaan. Aan de ene kant had ik zin om mijn vrienden en familie thuis weer te zien. Aan de andere kan had ik moeite met afscheid nemen van het prachtige continent. Ik  heb ik er 25 uur over gedaan om vanaf het vliegveld van Victoria Falls in Amsterdam aan te komen. Ik heb veel vrienden gemaakt en geweldige mensen ontmoet. Maar het moment dat ik mijn vrienden in Nederland weer zag, kon ik niet stoppen met lachen en voelde ik me thuis alsof ik nooit was weggeweest.

Dankbaar

Ik heb heel veel ervaringen opgedaan tijdens mijn reizen. Ik wil de betrokken organisaties, zowel Activity International als de organisaties in Afrika, bedanken voor wat ze mogelijk hebben gemaakt. Als ik terugkijk zie ik dat ik maar een hele kleine impact heb gemaakt. Maar als ik zie hoeveel vooruitgang de organisaties en vrijwilligers in Afrika hebben gemaakt, weet ik dat je niet alleen een klein plekje een beetje beter achterlaat. Je verandert daadwerkelijk de wereld.”

Meer weten?

Wil je meer weten over het vrijwilligerswerk dat Bart heeft gedaan, kijk dan bij het Surf and Adventureclub project in Kaapstad en bij vrijwilligerswerk in Zimbabwe. 

#followyourdreams