Lisa heeft 3 weken lang vrijwilligerswerk in Vietnam gedaan. Ze heeft een blog bijgehouden in de tijd dat ze in Da Nang is geweest en prachtige foto’s gemaakt. Met haar toestemming mochten we gedeelte van haar blog bij onze reisverhalen zetten. We hebben gekozen voor haar laatste weekje en hebben het ‘Dag Da Nang’ genoemd Wil je haar hele blog lezen? Kijk dan hier: www.polarsteps.com/lisaBaas
Mijn laatste weekje in Da Nang. Een goed moment om terug te kijken naar mijn ervaringen!
Het lesgeven in de kindergarden vind ik heerlijk om te doen. Al die schattige kinderen, met hun enthousiasme en vrolijkheid! De laatste week starten we met het lesgeven aan de leidsters. Wij leren hen dezelfde woorden als dat de kinderen die dag leren. De leidsters leren we nog wat meer. Een erg goede ontwikkeling!
Nu ik drie weken in het Social Support Centrum aan het werk ben, zie ik dat het voor veel mensen een goede plek is om te wonen. In elk geval voor Vietnamese begrippen. Het is een mooie gemeenschap waarin de oude mensen kunnen helpen om de kinderen te verzorgen. De beperkte jongeren en volwassen helpen bij activiteiten voor ouderen en onderhouden de tuin. Alle oudere mensen hebben de oorlog meegemaakt. Je ziet veel mensen die lichaamsdelen missen. Er is ook een vrouw met alzheimer die continu herinneringen van vroeger ziet. Ze schreeuwt en verschuilt zich. Moeilijk om te beseffen wat deze mensen allemaal gezien hebben.
Elke keer als ik op de kinderafdeling kom, heb ik een brok in mijn keel. Ik vind het zo moeilijk om te zien hoe deze kinderen leven. Ondanks dat deze kinderen het in hun situatie voor Vietnamese begrippen ‘goed’ hebben, zou er zoveel meer mogelijk zijn wanneer er voldoende geld is. Ik ben dankbaar dat ik deze kinderen een aantal leuke momenten heb kunnen bezorgen en hoop dat er veel vrijwilligers volgen die dat doen. Ze hebben het zo nodig! Toch ben ik nog wel kritisch, ik denk dat ze veel efficiënter kunnen werken waardoor er veel meer bereikt kan worden. Ook denk ik dat geld vaak op een betere manier besteed kan worden.
‘s Woensdag gaan we naar Tam Ky. Een dorpje dat ruim een uur rijden is vanuit Da Nang. Hier bezoeken wij een junior secondary school. Volunteer Vietnam gaat in de toekomst ook hier Engelse lessen geven, vandaar ons bezoek. De school is 3 jaar geleden gebouwd door de Amerikaanse overheid. Tam Ky was erg beschadigd door de Vietnam oorlog, Amerika wilde daarom iets terug doen en heeft deze school gebouwd. Het is een mooie school, inclusief computerlokaal, scheikunde lokaal en smartboards.
In de middag gaan we naar een kinderopvang in Tam Ky. Het is een heel groot centrum met verschillende gebouwen. Er wonen veel kinderen, met of zonder beperkingen. In het centrum is ook een ruimte waar de kinderen met beperkingen heen gaan om te leren of om motorische oefeningen doen. Erg mooi om te zien welke mogelijkheden ze hier hebben voor deze kinderen. In het Social Support Centrum willen ze dit ook opbouwen, een mooi doel!
Vrijdagmiddag hebben we een afscheidslunch in Da Nang City. Daarna ga ik door naar het strand om daar mijn laatste middag door te brengen. ‘s Avonds gaan we met het vrijwilligershuis lekker uit eten en spelen we tafeltennis. Een mooie laatste dag van deze drie weken in Da Nang!