Werkbezoek in Sri Lanka! - Yvette Teeselink

Mijn collega vroeg me of ik (Yvette) het leuk zou vinden om dit jaar op werkbezoek te gaan naar Sri Lanka. Wat, hoorde ik dat goed?! Voor het werk naar Sri Lanka? Natuurlijk wilde ik dat! Heel graag zelfs! Acht jaar geleden was ik er voor het laatst geweest om te backpacken en het kriebelde nog altijd om weer een keertje terug te gaan naar dit prachtige eiland. 🙂

Ik liet er geen gras over groeien. Voor ik het wist had ik alles geregeld en zat ik in het vliegtuig op weg naar de tropen. Sri Lanka here I come. 🙂

In het vliegtuig had ik bijna geen oog dichtgedaan, dus kwam ik wat gebroken aan. Een beetje versuft  liep ik rond op de luchthaven, opzoek naar de uitgang. De geur van verschillende soorten spices en wierrook, de vriendelijke mensen en de hitte deden mij doen beseffen dat ik weer terug was, terug in Sri Lanka! YES, wat was ik blij! De partnerorganisatie had netjes een transfer voor mij geregeld en bracht mij naar Galle waar ik één nachtje zou blijven. Eenmaal in het busje viel ik als een blok in slaap.

In Galle aangekomen gunde ik mijzelf geen rust en trok ik meteen mijn korte broek en slippers aan. Tijd om op ontdekkingstocht te gaan. Galle is een prachtig havenstadje in het Zuiden, vol mooie oude gebouwen, gezellige eettentjes en boetiekjes. De oude binnenstad van Galle wordt omringd door een spectaculair fort. En vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de oceaan.  In de stad zelf valt nog veel te zien van de Nederlandse overheersing. De oude kerkjes, de klinkerstraatjes, de mooie koloniale gebouwen en de typische straatnamen ademen nog een Hollands verleden uit. Ik vond het heerlijk om door de stad te slenteren. Toen de moeheid toe begon te slaan ben ik een verse kokosnoot gaan halen bij een klein winkeltje (zo lekker) en heb ik mezelf daarna getrakteerd op een fijne massage. Zo, even bijkomen van alles! Na een korte powernap in mijn hotel ging ik gezellig een hapje eten met Amit, onze partner en mijn contactpersoon in Sri Lanka. Ik vond het ontzettend leuk om hem weer te zien. Een paar jaar geleden was hij bij ons in Enschede en nu was ik daar. Hij nam me mee naar een heel leuk restaurantje in de buurt, waar we een typisch Sri Lankees gerecht bestelden. Na gezellig bij gekletst te hebben was het voor mij toch echt tijd om mijn bedje in te duiken. De volgende ochtend zou ik namelijk mee gaan op de Adventure Tour, dus de wekker moest gezet worden.

De wekker ging, de zon scheen, ik had er zin in!

Daar zat ik dan met een tropisch ontbijtje vol vers fruit uit eigen tuin en een mangosapje. Blijere kan je mij niet maken! Of toch wel, want in de tuin van het hotel besloten een groep apen ook dat ze zin hadden in verse mango en deze plukte ze gretig uit de bomen om er daarna heerlijk van te smikkelen 🙂 Wat een uitzicht! Ik schrok op van een toeter, het tourbusje was er. Er stond een nieuw avontuur op mij te wachten. Ik keek enorm uit naar deze twee dagen. Het was even passen en meten, maar toen mijn koffer eenmaal ingeladen was, dook ik er ook bij in. Ik ging gezellig naast Teuntje zitten. Een Nederlands meisje die dit programma via ons had geboekt. Ze vertelde me vol enthousiasme over haar tijd in Sri Lanka tot nu toe. Ze had het enorm naar haar zin. In het busje zaten ook nog twee Duitse meisjes, een jong stel uit Engeland en een meisje uit Canada. We hadden meteen een klik en het was reuze gezellig!

Dag 1 Adventure Tour

Vandaag zouden we naar Yala gaan, deze rit zou ongeveer 2,5 uur gaan duren. Onderweg zag ik het mooie landschap aan mij voorbijgaan. De palmbomen, de groene rijstvelden, de grazende waterbuffels, heerlijk om de eerste indrukken van het land binnen te laten komen. Onderweg stopten we bij een grote tempel. Het was er druk. Veel locals gaan hier in het weekend naar toe met het hele gezin om offers te brengen aan de goden. Heel mooi om al die rituelen te zien die ze daar uitvoeren.

Eenmaal aangekomen in ons leuke hotel in Yala, dropte we onze bagage, fristen we ons snel even op en sprongen we daarna de jeap in, op naar Yala National Park waar we wild life zouden gaan spotten. Hier had ik zo’n zin in! Ik ben gek op dieren en natuur, dus let’s go! De rit er naar toe was al mooi en eenmaal in het park keken we allemaal onze ogen uit. De omgeving in het park was prachtig. De rode zandweggetjes deden het stof doen opwaaien. We keken geconcentreerd om ons heen om te zien of we al dieren zagen. Bij verschillende waterpoelen zagen we grote krokodillen en waterbuffels die wat verkoeling zochten aan de waterkant. Pauwen rende snel de struiken in toen ze ons aan hoorden komen. Vogels met de meest mooie gekleurde veren vlogen vrolijk in het rond en vlogen van boom naar boom. Hertjes en wilde varkens graasden op de open vlaktes. We zaten allemaal vol bewondering te kijken naar al het natuurschoon. Toen ineens besloot onze chauffeur de jeap in zijn achteruit te zetten en reden we in volle vaart terug. Wat zou er te zien zijn? Voor we het wisten stonden we oog in oog met een grote kudde olifanten. Wow!!! Na een aantal uren in het park rond te hebben gereden, hadden we nog één dier op onze bucket list staan, de luipaard! Na elke bocht hoopten we dit prachtige dieren tegen te komen. Het werd al een beetje schemerig, de avond zou nu snel gaan vallen. We bleven turen. En ja hoor, ineens zagen we naast een boom een luipaard liggen. We stopten en genoten volop van dit bijzondere moment. Daarna was het toch echt tijd om het park weer te verlaten. Op de terugweg genoten we nog volop na van al het moois wat we hadden gezien. Eenmaal in het hotel sprongen we in het zwembad om al het stof van ons af te spoelen en gingen we daarna heerlijk eten in het restaurant van het hotel. Wat een dag!

Dag 2 Adventure Tour

In elk land heb je zo’n dorpje waar elke reiziger meteen verliefd wordt op de relaxte sfeer en de prachtige groene omgeving. Zo heb je Pai in Thailand, Ubud in Indonesië en in Sri Lanka is dit Ella.

Rondom Ella vind je vele theeplantages, watervallen en toffe viewpoints. Doordat Ella wat hoger in de bergen ligt, heeft het een aangenaam klimaat en zeker in de avond kan het soms best flink afkoelen. Ik kon niet wachten om onze tour bus in te springen op weg naar dit mooie bergdorpje! De rit zou zo’n 3 uur gaan duren en we zouden het tropische landschap gaan inwisselen voor een mooie bergachtige omgeving. Na een tijdje reden we steeds hoger de bergen, Ella was nu dichtbij. We stopten even bij een waterval. Na het drinken van wat kokosnoot sap, het af laten koelen van onze voetjes in het koude bergwater en het nemen van een paar mooie foto’s van de waterval gingen we weer verder. Op weg naar Nine Arches Bridge, ook wel de Bridge in the Sky genoemd. Deze heeft negen bogen en is 24 meter hoor. De groene jungle-achtige omgeving maakt het plaatje helemaal af. Een paar keer per dag rijd er langzaam een trein over de brug heen. Tussendoor heb je de mogelijkheid om over het spoor te lopen en om mooie plaatjes te schieten. Café Chill was de plek waar we daarna gingen lunchen! Een super gave hippe plek om te eten en om andere backpackers te ontmoeten. Hier hebben we heerlijk gegeten. Een kronkelweggetje door de theeplantages bracht ons daarna bij ons volgende hotel. Deze stond hoog op een heuvel waarvandaan we een waanzinnig uitzicht hadden over het prachtige berglandschap. We dropten snel onze spullen en gingen daarna hiken. Op naar Ella Rock. De wandeling begon relaxed. Een mooie tocht langs een spoorbaan, kleine houten huisjes, over smalle bruggetjes en door theeplantages. Daarna moesten we flink omhoog klimmen, de berg op. Het zweet droop over onze rug, maar eenmaal boven was het de zware wandeling meer dan waard geweest. We hadden een heel mooi uitzicht over de bergen en in de verte zagen we ook nog de waterval die we eerder die dag hadden bezocht. De vele vogels en pauwen zongen hun laatste avondlied en de zon ging langzaam onder. Tijd om terug te gaan. We werden vergezeld door een aantal zwerfhonden die gezellig met ons meeliepen naar beneden. De vuurvliegjes verlichten het pad voor ons. In het hotel aangekomen hebben we lekker gegeten en zijn we heerlijk ons bedje ingedoken. Weer een dag vol mooie herinneringen gemaakt! Wat is reizen toch een groot geschenk.

Dag 3 Adventure Tour

Om 04:30 ging de wekker, het was nog donker. Op naar Little Adams Peak voor de zonsopkomst. De vele trappen brachten ons omhoog de berg op. De sterren straalden nog aan de gitszwarte hemel. Boven zochten we een rustig plekje om te zitten en te genieten. Heel langzaam kwam de zon op, de lucht kleurde langzaam roze. De eerste zonnestralen deden de bergen doen stralen als goud. Het uitzicht was adembenemend. Wat fijn om de dag zo te beginnen! 🙂

Na het ontbijt in het hotel was het tijd voor mij om afscheid te nemen van de groep. Zij zouden hun tour verder voortzetten en de aankomende dagen nog veel meer gaan zien van het prachtige land. Ik ging terug naar het Zuiden, naar Unawatuna, waar ik een bezoekje zou gaan brengen aan het vrijwilligershuis en aan de projecten.

Al met al heb ik volop genoten van de tour. Deze zat vol gave activiteiten. De hotels waar je verblijft zijn ook erg leuk. In de avonden kon je vaak nog fijn je eigen plan trekken (als je daar nog de energie voor had 😉 Ook was het met de groep erg gezellig. Deze tour in combinatie met het doen van vrijwilligerswerk, maakt je tijd in Sri Lanka wel echt compleet! Dikke aanrader dus!

Nog even een shout out naar onze chauffeur Sajith (28). Hij is driver, tour guide, fotograaf en gezelligheidscompagnon in één. Hij kan heel goed rijden, wist veel te vertellen over Sri Lanka, regelde alles tot in de puntjes voor ons en was een gezellige jongen om tussendoor mee te kletsen. Mocht je de tour gaan doen, dan ben je bij hem in hele goede handen!

Bezoek aan vrijwilligershuis en projecten

De daaropvolgende dagen nam Amit me mee op sleeptouw. Eerst stond een bezoekje aan het vrijwilligershuis in Unawatuna gepland. Daar bevind zich ook het kantoor van de partnerorganisatie, dus had ik de mogelijkheid om alle medewerkers van de organisatie ook eindelijk persoonlijk te ontmoeten. Amit heeft een fantastisch team om zich heen die al het reilen en zeilen binnen de organisatie regelen. Als deelnemer aan het programma ben je bij Amit en zijn team in hele goede handen. Zij zullen altijd voor je klaarstaan en je begeleiden vanaf dag één dat je daar bent. Niets is teveel gevraagd en alles valt te bespreken. Zij zullen je familie ver van huis zijn. Je komt dus in een heel warm bad terecht. Hoe fijn is dat! Het huis zelf is vrij groot. Het is een oud koloniaal huis met drie verdiepingen en uitzicht op de zee. Rondom het huis is een tuintje met een zwembad. Verwacht hier geen luxe die je thuis gewent bent. Het voelt aan als een soort studentenhuis. Het is er erg gezellig, maar kan ook best druk zijn, waardoor je vooral in het begin misschien eventjes moet wennen. Je deelt een kamer en badkamer met anderen. Elke dag word er heerlijk voor je gekookt. Vanaf het huis loop je zo door het leuke gezellige toeristische plaatsje naar het strand. Zo fijn! Ik vond het ook erg leuk om de deelnemers die daar via ons zaten te ontmoeten en te spreken. Erg goed voor mij om al hun ervaringen te horen.

Daarna was het tijd om de verschillende projecten te bezoeken. Amit liet mij een kijkje nemen op het Mangrove Project, Dog Project, Turtle Project, een Medical Clinick en de verschillende Lesgeef Projecten. Zo waardevol om met eigen ogen te zien hoe de projecten zijn. Stuk voor stuk zijn het hele mooie projecten.

Hier even een korte omschrijving (sorry, dat is helaas niet gelukt ;-))

Assisteren op een kindergarten

De poort ging open, een kleurrijk schooltje met daaromheen een eenvoudig maar leuk speelplaatsje dook op. De vrijwilligers waren net met de kindjes buiten een liedje aan het zingen. Ze trokken alles uit de kast en de kindjes deden enthousiast mee en zongen uit volle borst Tjoe Tjoe Wa 🙂 Na nog een paar liedjes gezongen te hebben en wat spelletjes te hebben gedaan, was het tijd om binnen te gaan knutselen. De vrijwilligers hielpen de kindjes met hun werkjes. Ondertussen sprak ik met de lokale lerares. Ze vind het erg leuk dat de internationale vrijwilligers komen helpen in haar klas. Die extra paar handen kan ze altijd goed gebruiken. Zij geeft de lessen en de vrijwilligers assisteren haar. Ze mogen zelf ook zeker leuke ideetjes aandragen die ze graag willen doen met de kindjes. Samen maken ze er dan een leuke lesdag van. Een gaaf project voor wanneer je het leuk vindt om met de kleintjes te werken en te assisteren in de klas (in plaats van zelf direct de lessen te geven).

Lesgeven aan de vrouwen

Een paar jaar geleden besloot onze partnerorganisatie om in een Moslim dorpje langs een aantal huizen te gaan, om daar aan vrouwen te vragen of ze interesse hebben om Engelse les te krijgen. Veel Moslim vrouwen hebben helaas niet altijd de mogelijkheid gekregen om zichzelf verder te ontwikkelen. Nadat ze getrouwd waren bleven zij veelal thuis om voor hun gezin te zorgen. Onze partnerorganisatie wil ze graag de mogelijkheid bieden om Engels te leren, zodat ze meer kansen hebben in het leven. Eerst kwamen er twee vrouwen naar het project en al snel werden er meer vrouwen enthousiast. Vandaag de dag zijn er zo’n 25 vrouwen die een paar keer per week naar de lessen komen. De vrouwen zijn tussen de 18 en 50+ jaar.  Een populair project onder de vrijwilligers en ik snap wel waarom. Het is ontzettend leuk om aan deze groep les te geven. De vrouwen zijn zo enthousiast en kunnen ondertussen al een aardig woordje Engels. Ze zijn zo dankbaar dat de vrijwilligers ze hierbij komen helpen. Je leert de vrouwen Engels praten, maar ook schrijven. Hun niveau is over het algemeen een stuk lager dan de kennis die de vrijwilligers hebben van de Engelse taal. Samen met andere deelnemers sta je voor de klas. De vrijwilligers krijgen ondersteuning in het voorbereiden van de lessen van een hele lieve meid. Ze is zelf Moslima en werkt als projectmanager op dit project. Zij kan de vrijwilligers goed begeleiden en gaat elke dag mee ter assistentie. Een aanrader voor wanneer je graag zelf les wilt geven, het leuk vind om soms ook voorlichting te geven over bepaalde onderwerpen die interessant zijn voor de vrouwen en om een andere cultuur van dichtbij te leren kennen.

Lesgeven aan monniken

Door covid-19 was dit project helaas gesloten toen ik er was. Maar dit schijnt ook een heel leuk project te zijn. Want wanneer ontmoet je nou van zo dichtbij een monnik, leer je meer over zijn leefwijze en geef je ze Engelse les. Heel bijzonder om mee te mogen maken. Zeker een aanrader wanneer je interesse hebt in het boeddhisme en op zoek bent naar een uniek project om les te geven.

Dog Project

Amit waarschuwde me al dat er heel veel honden zouden zijn op dit project en ik hier niet van moest schrikken. Ik ben gek op dieren, dus dacht, kom maar op, het kan mij niet gek genoeg : ) Maar toen de grote stalen deur open ging en er ineens 1000 honden naar mij begonnen te blaffen, moest ik wel even een paar keer slikken voordat ik een woord kon uitbrengen. Mijn hart deed pijn voor alle straathonden die hier zaten. Straathonden zijn een groot probleem in Sri Lanka. De honden die hier opgevangen worden zijn allemaal gecastreerd en ingeënt. Zij krijgen de beste zorg die ze zich maar kunnen wensen. Ze hebben een heel groot (open) verblijf waar ze naar hartenlust kunnen rondrennen, spelen, eten en slapen. Naast dit verblijf is er nog een ander verblijf waar nog eens 1000 honden (en een paar katten) worden opgevangen.

Lucy (een jong meisje uit Engeland) is de projectmanager. Zij vertelde mij vol passie dat ze ruim twee jaar geleden voor één weekje zou komen helpen op dit project. Ze verloor haar hart aan deze dieren en is nooit meer weggegaan. Ze woont nu in Sri Lanka en is van plan om voor altijd te blijven. Haar liefde voor deze dieren is groot. Zo bijzonder om te zien. Elke hond kent ze bij naam en ze weet ook precies welke hond je kan aaien en om welke hond je beter eventjes heen kan lopen.

Als vrijwilliger help je voornamelijk mee om ondersteuning en zorg te bieden aan de gehandicapte en verlamde honden. Veel dieren hebben een verlamming aan hun poten doordat ze bijvoorbeeld aangereden zijn op straat. Deze dieren worden apart gehouden binnen het opvangcentrum, zodat ze wat meer rust hebben en niet omvergelopen worden door de andere honden. De werknemers op het project nemen vooral de zorg op zich van de andere honden en al het werk wat daarbij komt kijken. Jij als vrijwilliger kan dan juist die extra zorg geven aan de gehandicapte honden, want daar hebben de vaste medewerkers helaas geen tijd voor. Je kan deze honden veel liefde en aandacht geven, met ze gaan wandelen (wanneer ze hun ‘rolstoelwielen’ om hebben) en eventueel met ze naar het strand gaan waar ze in het water hun spieren kunnen trainen zodat deze sterker worden.

Vraag tussendoor ook gerust of er nog andere taken zijn waarbij je misschien kan helpen. Eigen initiatief is belangrijk. Ben je gek op honden, niet bang om vies te worden, niet gauw uit het veld geslagen, flexibel en heb je veel liefde te geven, dan is dit project echt iets voor jou! De honden kunnen niet wachten om je te ontmoeten 🙂

Turtle Project

Om bij dit project te komen ben je elke dag in totaal twee uur onderweg. Maar de moeite waard is het zeker. Wat een prachtig project is dit! Aan een afgelegen stuk strand, ruig en nog zo puur. Je treft op het strand alleen een paar lokale vissers met hun houten bootjes. In de wijde omtrek is er geen toerist te bekennen.

Charyth is de ‘eigenaar’ van dit project. Het strand is zijn achtertuin en hij is opgegroeid met de liefde voor dieren en natuur. Hij zet zich hier al zijn hele leven voor in. Het is hem met de paplepel ingegoten door zijn vader. Charyth weet alles over de schilpadden, hun leefgebied, hun bedreigingen, enz. Van hem zal je heel veel gaan leren. Zijn passie voor deze dieren straalt van hem af, zo mooi om te zien! Hij runt het project helemaal zelf en kan de extra paar handen van de vrijwilligers heel goed gebruiken. Richad is de projectmanager. Een hele lieve man. Hij werkt voor onze partnerorganisatie en weet ook heel veel over de schildpadden. Hij begeleid de vrijwilligers en dat doet hij super goed. Iedereen is heel erg dol op hem.

Beiden lieten mij het project zien en vertelde me er alles over. De verhalen van de schildpadden die in de tanks zwommen hebben diepe indruk op mij gemaakt. Een schildpad had een dikke bult op zijn schild en dreef schuin in zijn tank. Charyth vertelde mij dat hij plastic had ingeslikt. Hierdoor kan hij niet meer onder water duiken en dus ook niet meer zelf opzoek gaan naar voedsel. Hij zal voor altijd op dit project blijven. Andere schilpadden misten een flipper omdat ze vast hebben gezeten in een vissersnet. Zo had ieder dier zijn eigen verhaal en werd ons plastic / afvalprobleem weer pijnlijk duidelijk. Ik ben erg dankbaar dat er mensen bestaan zoals Charyth, anders zag het leven voor veel schildpadden hier er nu heel anders uit.

Vrijwilligers vinden dit een heel gaaf project. Ze hebben de mogelijkheid om deze mooie dieren van dichtbij te zien en om veel over ze te leren. Als vrijwilliger help je mee met het schoonmaken van de tanks waar de schilpadden in verblijven en haal je daarna water uit de zee om de tanks weer bij te vullen. Je maakt eten klaar voor de schildpadden (lees; je maakt emmers vol kleine visjes schoon 🙂 en voert ze. Je helpt mee met het schoonmaken van het strand, beach clean ups. Geeft soms voorlichting op scholen en leid schoolkinderen soms rond op het project. In het broedseizoen (van ongeveer nov/dec tot en met april/mei) heb je de mogelijkheid om mee te gaan op night camps. Je loopt dan ’s nachts over het strand om te zien of er schilpadden aan land komen om eieren te leggen. Zo ja, dan graaf je deze weer uit en breng je de eieren naar de nursery (lees; grote beschermde zandbak op het project). Komen de eitjes uit, dan mag je de gezonde schildpadjes weer naar zee brengen. Heel bijzonder om mee te mogen maken! Ik had het geluk ook toen ik het project kwam bezoeken. Met een traan in mijn ogen liet ik ‘mijn’ schilpadje los. Zijn instinkt liet hem weten dat hij zo snel als hij kon de zee in moest rennen en dat deed hij. De wilde golven pakten hem op en droegen hem mee de zee in. Ik probeerde hem te volgen zolang als ik kon. Wat een dapper diertje. Ik wenste hem een goede reis en nog heel veel gelukkige en onbezorgde jaren in de oceaan! Een kers op de taart. Deze mooie ervaring zal ik nooit meer vergeten 🙂

Medisch Project

Net als het onderwijs (deze is gratis), is de zorg in Sri Lanka ook erg goed geregeld. Iedereen in Sri Lanka heeft recht op gratis medische zorg. Een uitkomst voor de veelal arme bevolking. Wanneer nodig kunnen ze hier altijd op terugvallen.

Ik vind het erg leuk dat onze partner ook een medisch project aanbied. Dit is zowel interessant voor deelnemers met, als zonder medische kennis / ervaring.

Naast het ‘grote’ ziekenhuis, zijn er ook een aantal kliniekjes waar vrijwilligers kunnen meekijken / meelopen met een lokale arts. Op deze manier leer je meer over de gezondheidszorg in Sri Lanka. Ik mocht een kijkje nemen in een kliniek waar mensen / kinderen met een lichamelijke beperking fysiotherapie kregen. Sommige mensen komen hier overdag, anderen verblijven er intern voor een bepaalde periode. Op het project waren drie Franse vrijwilligers aan het werk. Zij hadden al ervaring in dit vakgebied. Een vrijwilliger hielp een oudere man die een hersenbloeding had gehad en zelf weer moest leren lopen en praten. Een andere vrijwilliger hielp een jong meisje die een zeldzame spierziekte had. En weer een andere vrijwilliger hielp een jongen die hersenletsel had opgelopen omdat een elektriciteitsmast bovenop zijn auto was gevallen. De meiden waren al een aantal weken bezig op dit project en hadden het enorm naar hun zin. Ze leerden veel van de zorg daar en konden hun kennis ook weer delen. Een mooie uitwisseling.

Dit project is geschikt voor deelnemers die minimaal 18 jaar zijn en minimaal 3 weken kunnen blijven. Hoe langer je kan blijven, hoe meer je zal leren en meekrijgt over de medische zorg in Sri Lanka. Het is belangrijk dat je serieus bent over je deelname, medische interesse hebt en respect hebt voor de lokale artsen met wie je straks mee gaat lopen. Zij delen hun kostbare tijd met jou en verwachten dat je daar met de juiste insteek bent. Eigen initiatief is erg belangrijk. Stel vragen en wees proactief. Wees ook flexibel. Dingen kunnen altijd anders lopen dan vooraf besproken. Je zal voornamelijk mee gaan lopen en meekijken met de arts van daar. Heb je al een medische studie achter de rug, of praktijk / werkervaring, dan kan het zijn dat de arts je hier en daar zelf dingetjes laat doen (denk aan bloeddruk meten, patiëntenregistratie, baby’s wegen, enz.) Maar dit is erg afhankelijk per arts. De ene zal hier veel makkelijker in zijn dan de ander. Deelnemers die tot nu toe deel hebben genomen aan dit project vonden het ontzettend leerzaam en een hele mooie ervaring. Aanrader dus!

Een vroege duik in de zee, met de opkomende zon aan de hemel, deden mij ineens doen beseffen dat dit mijn laatste duik was. Mijn tijd in Sri Lanka zat er helaas alweer op. Wat heb ik genoten van al het moois wat dit eiland te bieden heeft. Ik zal het gaan missen, maar weet ook, op een dag kom ik weer terug, terug naar deze betoverende plek! Want Sri Lanka heeft een speciaal plekje in mijn hart, voor altijd. ♥